Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Αναμφίβολλα ο Τρίτων, ο δορυφόροs του μακρινού Ποσειδώνα, είναι ένα σώμα που παρουσιάζει το δικό του ξεχωριστό ενδιαφέρον. Στην εικόνα διακρίνεται ένα κρυοηφαίστειο, μια εκτίναξη παγωμένου Αζώτου, που πολλέs φορέs μπορεί να φτάσει σε ύψοs και τα 8 χιλιόμετρα, και να διαρκέσει σχεδόν ένα χρόνο. Το φαινόμενο αυτό το όποιο μοιάζει με αντίστοιχεs λειτουργίεs άλλων σωμάτων όπωs η Γή και ο Εγκέλαδοs, έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά που απαντώνται μόνο στην τριτώνεια γεωλογική δραστηριότητα. Για τον λόγο αυτό, οι πλανητικοί γεωλόγοι του έδωσαν τον όρο plume.
Μπορεί το Ηλιακό Σύστημα να δημιουργήθηκε απο το ίδιο νέφοs σκόνηs και αερίων, οι συνθήκεs όμωs που επέδρσαν και επιδρούν σε κάθε σώμα, του χαρίζουν κάποια ξεχωριστά γνωρίσματα. Απαραίτητη συνθήκη στην κατανόηση του κάθε σώματοs που απαρτίζει το Ηλιακό Σύστημα, είναι η κατανόηση των γεωλογικών μηχανισμών και των συνθηκών που επικρατούν σε αυτά. Η επιστήμη τηs Πλανητικήs Γεωλογίαs, ή Αστρογεωλογίαs ( και Εξωγεωλογίαs ), είναι μια ακόμα νέα και δυναμική επιστήμη, που δανειζόμενη τα εργαλεία τηs Γεωλογίαs, τηs Αστρονομίαs, άλλα ακόμα και τηs Βιολογίαs, έρχεται να βοηθήσει στο έργο τηs αποκρυπτογράφησηs των μυστικών του Ηλιακού Συστήματοs, άλλα και των γαιόμορφων κόσμων που ανακαλύπτουμε πέρα απο αυτό.
Οι βάσειs τέθηκαν κυρίωs απο τον Eugene Shoemaker γεωλόγο και αστρονόμο τηs NASA, και τον άνθρωπο που εκπαίδευσε τουs αστροναύτεs του προγράμματοs Απόλλων στο να συλλέξουν υλικό απο την Σελήνη.
Η συνεχήs αποκάλυψη των επιφανειών των κόσμων του Ηλιαού συστήματοs, πολλέs φορέs προβλημάτισε τουs ειδικούs. Σώματα όπωs η Αφροδίτη, ο Άρηs, άλλα και η Ευρώπη, ο Τιτάναs και ο Πλούτωναs, παρουσιάζουν γεωλογικά γνωρίσματα που πολλέs φορέs είναι εντελώs ξένα σε αυτό που γνωρίζουμε στον πλανήτη μαs. Απαραίτητο λοιπόν να αποκρυπτογραφηθούν τόσο οι ενδογεννείs, όσο και οι εξωγεννείs παράγοντεs που συντέλεσαν στην διαμόρφωση τουs. Άμεση συνέπεια αυτού, η ανάγκη για επινόηση ξεχωριστών όρων για το κάθε νέο γνώρισμα. Οι σκοτεινέs κηλίδεs στον Πλούτωνα απαντώνται με τον όρο macula, ενώ τα νησιά που ξεπροβάλλουν απο τιs θάλασσεs υδρογοναθράκων του Τιτάνα, αποκαλούνται insula. Μοναδικοί οβάλ σχηματισμοί που απαντώνται στην Μιράντα αποκαλούνται Corones, ενώ οι κατακερματισμένεs περιοχέs είτε απο τετονική και ηφαιστειακή δραστηριότητα, είτε απο πτώσειs μετεωριτών, μπορούν να βρεθούν υπό τον όρο Chaos, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πλανήτηs Άρηs.
Τα πρόσφατα δεδομένα απο τον Πλούτωνα, δεδομένα που συνεχώs εμπλουτίζονται, έφεραν στουs ειδικούs έναν ευχάριστο πονοκέφαλο, αναγνώρισηs και ανάλυσηs των γνωρισμάτων αυτού του εξαιρετικά ενδιαφέροντοs σώματοs. Η Πλανητική Γωελογία, συνεχώs εξελίσσεται και ενσωματώνει ΄νέα γνώση με αξιοθάυμαστο ρυθμό. Τα καλύτερα μάλλον έπονται, όταν η τεχνολογία θα επιτρέψει να ρίξουμε μια πιο λεπτομερή ματιά στουs κoντινότερουs γαιόμορφουs κόσμουs πέρα απο το Ηλιακό Σύστημα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου