Αs υποθέσουμε ότι έχετε κατασκευάσει μια συσκευή που σαs επιτρέπει άλματα στον Χρόνο. Ή έχετε βρεί μια αρκετά σταθερή και φιλική πρόs τον χρήστη σκουληκότρυπα, που κάνει την ίδια δουλειά και σαs αφήνει πάντα στο ίδιο σημείο του Χώρου.
Βρίσκετε τον ευατό σαs στο έτοs 50.000 πΧ, όταν ακόμα ο Πολιτισμόs ήταν κάτι παντελώs άγνωστο και η Ανθρώπινη φυλή πάλευε με τα στοιχεία τηs Φύσηs για την επιβίωση. Είναι βράδυ η ατμόσφαιρα κάτι παραπάνω απο παγερή, αφού προσγειωθήκατε στο απόγειο τηs Εποχήs των Παγετώνων.
Αφού λογικά έιστε κοντά στο σπίτι σαs στο Παρόν, θυμάστε ότι βόρεια και όχι πολύ μακριά υπάρχει ένα σπήλαιο που μπορεί να φιλοξενήσει το δοκιμαζόμενο σώμα σαs για την νύχτα. Η αναζήτηση γίνεται επιτακτικότερη καθώs ακούτε κραυγέs γνωστών-άγνωστων ζώων, όπωs βρυχηθμούs λιονταριών, σκουξίματα υαινών, άλλα και έναν ήχο που μπορεί να προέρχεται μόνο απο κάτι που μοιάζει με ελέφαντα. Δεν ειστε στην Αφρική, άλλα στην Ελλάδα σε μια εποχή που αυτή ήταν η κυρίαρχη πανίδα του χώρου...Βόρεια..άλλα που έιναι ο Βορράs; Aμέσωs το βλέμμα ψάχνει τον ουρανό για τον Πολικό Αστέρα ή τουλάχιστον την Μεγάλη Αρκτο. Τίποτε όμωs δεν θυμίζει τον ουρανό που γνωρίζετε, φαίνεται ξένοs, αφιλόξενοs, σαν απο άλλο πλανήτη. Ούτε τα άστρα δεν θέλουν την παρουσία σαs εδώ σκέφτεστε καθώs γυρνάτε άσκοπα στο δάσοs.Οι γνωστοί αστερισμοί έχουν δώσει την θέση τουs σε κάτι που μπορεί με αρκετή φαντασία να θυμίζει το γνώριμο σχήμα τουs.
Φυσικά κανείs δεν θα αναγνώριζε τουs αστeρισμούs, γιατί στα 50.000 χρόνια που μεσολάβησαν τόσο η Γή, όσο και τα άστρα που απαρτίζουν τα γνώριμα σχήματα έχουν μετακινηθεί στο Διάστημα, αλλάζονταs τιs σχετικέs μεταξύ τουs θέσειs. Τα πάντα βρίσκονται σε κίνηση στο Σύμπαν. Αστρικά σμηνη διαλύονται. άστρα απομακρύνονται την ίδια στιγμή που άλλα προσεγγίζουν. Η ιδια η Γή μαζί με όλο το Ηλιακό Σύστημα εκτελέι μια αργή περιφορά γύρω απο το Γαλαξιακό κέντρο. Μια κίνηση που θέλει περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια για να ολοκληρωθεί. Σαν αποτέλεσμα αυτού αλλάζει και το αστρικό τοπίο, πέρα απο τιs κινήσειs των ίδιων των άστρων. Ετσι ο ουρaνόs του μακρινού Παρελθόντos δεν θυμίζει και πολύ τον σημερινό και πολύ περισσοτερο τον μελλοντικό, όπωs δείχνει η εικόνα για δύο πολύ γνωστούs και εμβληματικούs αστερισμούs. Την Μεγάλη Αρκτο (επάνω) και τον Ωρiωνα (κάτω).